วันอาทิตย์ที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2556

บ้านสวน

เมฆขาวปุยครึ่งฟ้า

วันศุกร์..หลายคนคงชอบและรอคอยวันนี้ แต่ฉันกลับชอบอารมณ์
ของคืนวันเสาร์มากกว่า คืนนี้.. เป็นคืนที่สบายที่สุดในรอบสัปดาห์




ตอนนี้..ฉันกลับมาบ้านสวน กลับมานอนซึมซับบรรยากาศอันบริสุทธิ์
ของธรรมชาติไร้มลพิษทางเสียง คืนนี้...ฉันอยากดื่มด่ำบรรยากาศที่
บ้านสวนให้มากที่สุด หลายวันมานี้ฉันสาละวนอยู่กับงานที่ค้างคาและ
เคลียร์หลาย ๆ อย่างให้เสร็จทัน ก่อนที่จะหักเหเส้นทางเดินของตัวเอง
แม้ความลังเล กังวล จะซุกซ่อนอยู่ในความรู้สึกบ้าง บางเวลา แต่เมื่อ
ผ่านการตัดสินใจมาอย่างเด็ดเดี่ยวแล้ว ฉันบอกกับตัวเองว่า
จะไม่เปลี่ยนใจอีก...



หูได้ยิน ตาได้เห็น ใจรู้สึก ชีวิตคนเราสัมผัสได้กับสิ่งที่มากระทบ บาง
เวลาฉันรู้สึกว่าสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น และกำลังเป็นอยู่ในชีวิตคนเราล้วน
เพ้อกันไปทั้งนั้น การเกลียดใคร หรือรักใครสักคน ก็เป็นการเพ้อ ทั้ง
ความรักและความเกลียด ไม่ใช่สิ่งถาวร มันเพิ่มขึ้น ลดลง สูญหาย..


เพื่อน ๆ ถามว่า ฉันคิดอย่างไรถึงเลือกที่จะไปใช้ชีวิตที่นั่น ฉันเลือกที่
จะไม่ตอบ เพราะหลายครั้งแล้วที่ฉันถามคำถามนี้กับตัวเอง ถึงตอนนี้
ฉันได้คำตอบแล้ว และในเร็ววันนี้ ฉันจะเดินทางกลับบ้านเกิด....

และขอปล่อยวางพันธนาการบางอย่างไว้ที่นี่

....ดอกฝิ่น//.


 

1 ความคิดเห็น:

  1. รักนิรันดร์ ขอให้มีความสุข ครับผม
    รักนิรันดร์ สัญญา รักนิรันดร์ ไม่เปลี่ยนแปลง

    ตอบลบ